تجربة سقط‌جنین‌ ارادی در زنان متأهل شهر تهران

سقط‌جنین ارادی یکی از روش‌های ختم باداری‌های ناخواسته قلمداد می‌شود که اغلب غیرقانونی و غیربهداشتی صورت می‌گیرد. فرایند تصمیم‌گیری و اقدام به سقط پیچیده و دشوار است و زنان زیادی طی این فرایند از جنبه‌های جسمی، روحی و اجتماعی تحت تأثیر قرار می‌گیرند. هدف این پژوهش کسب شناخت بیشتر از تجربة سقط‌جنین عمدی و غیرقانونی در میان زنان بوده است. یافته‌ها با استفاده از روش کیفی و رویکرد پدیدارشناسی و انجام مصاحبه‌های نیمه‌ساخت‌یافته از بین 28 خانم متأهل ساکن شهر تهران که دست‌کم یک‌بار سابقة اقدام به سقط‌جنین غیرقانونی داشته و به روش گلوله‌برفی جست‌وجو شده‌اند جمع‌آوری شده است. تجزیه و تحلیل یافته‌ها به کمک نظریة مبنایی و کدگذاری متون حاصل از مصاحبه‌ها صورت گرفته و نتایج حاصل از آن به سه بخش تصمیم‌گیری برای انجام سقط، اقدام به سقط و پیامدهای پس از سقط تقسیم شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد که تصمیم‌گیری برای ادامه‌دادن یا ختم بارداری ناخواسته دشوارترین بخش فرایند اقدام به سقط محسوب می‌شود. در فرایند تصمیم‌گیری عوامل متعددی چون نظر همسر، دیدگاه مذهبی فرد و نظر دیگر اطرافیان ایفای نقش می‌کند. به‌علاوه، اقدام به سقط می‌تواند بر روابط زن با شوهر، اطرافیان، فرزندان دیگر و شغل فرد نیز تأثیر بگذارد که در زمرة پیامدهای اجتماعی سقط‌جنین قابل بررسی هستند. به‌طور کلی، سقط‌جنین غیرقانونی زنان پاسخگوی این تحقیق تجربه‌ای مهم و چالش برانگیز ارزیابی شده و علی‌رغم احساس رهایی اولیه پس از اقدام به سقط، پیامدهای جسمی، روحی و اجتماعی آن برای مدت‌های طوﻻنی زن و خانوادة او را درگیر می‌کند.